ប្រវត្តិខ្លែងខ្មែរ យើងដឹងតាមប្រភពរឿព្រេងបុរាណមួយ។ រឿងព្រេងនេះដំណាលថា ’ នាសម័យកាលមួយដ៏យូរលង់មកហើយ មានព្រះចៅអធិរាជចិនមួយព្រះអង្គ ដែលមានឈ្មោះមិនប្រាកដ ព្រះអង្គបានចាប់នេនជ័យ ជាជនជាតិខ្មែរមួយយកទៅឃាំងក្នុងប្រាសាទមួយ ស្ថិតក្នុងបរមរាជវាំងឯស្រុកចិន។ ជ័យអត់ផ្សុក ហើយរិះរកគ្រប់មធ្យោបាយទាំងអស់សម្រាប់គេចខ្លួនពីស្តេចពាលនោះ។ ដូច្នេះហើយ បានជានេនជ័យ ធ្វើខ្លែងមួយយ៉ាងធំ ដោយយកក្រដាសធ្វើជាស្លាប និងឈើធ្វើជាឆ្អឹងទ្រូងយ៉ាងរឹងប៉ឹង។
នៅពេលយប់ខ្លែងនេះបញ្ចេញសម្លេងយ៉ាងខ្លោចផ្សា ជាហេតុដែលធ្វើឲ្យចៅអធិរាជចិនភិតភ័យ ហើយកោះហៅហោរាសាស្ត្រមកសួរមូលហេតុ។ ហោរាសាស្ត្របានឆ្លើយតបថា ’បពិត្រសម្តេចជាអម្ចាស់លើត្បូង មានសត្វស្លាបចង្រៃមួយស្ថិតនៅលើវិមាន។ រាល់យប់ សត្វខ្លែងនេះយំស្រែកមិនឈប់ឈរ ដូច្នេះ សូមព្រះអង្គដោះលែងអ្នកទោសនោះទៅ!!”
ក្រោយពីស្តាប់ដោយរន្ធត់ចិត្តនូវការអធិប្បាយរបស់ហោរាសាស្ត្រ ចៅអធិរាជក្រុងចិនបានបញ្ជាឲ្យគេដោះលេងអ្នកទោសខ្មែរឲ្យរួចផុតពី ការឃុំឃាំង។
មិនយូរប៉ុន្មាន ព្រះអង្គក៏បានទទួលព្រះរាជដង្វាយមួយជាខ្លែង ដែលមានសម្លេងដ៏ពិរោះ ពេលដែលគេបង្ហោះវានៅលើអាកាស។ ដូច្នេះហើយ បានជាមានខ្លែងនៅស្រុកចិនតាំងពីនោះរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ”។
សារសំខាន់នៃរឿងព្រេងនេះ បង្ហាញឲ្យយើងឃើញចំណាស់នៃការនិយមលេងខ្លែងនៅស្រុកខ្មែរ និងទំនាក់ទំនងផ្នែកវប្បធម៌-សេដ្ឋកិច្ចជាមួយប្រទេសចិន។ ម្យ៉ាងទៀត តាមរឿងព្រេងនេះ យើងក៏ប្រហែលជាអាចនឹងសន្និដ្ឋានបានដែរថា ខ្លែងខ្មែរមានប្រភពពីចិន។
ដើម្បីជាព័ត៌មាន យើងសូមជូននូវឈ្មោះរបស់ខ្លែងដែលជាលទ្ធផលនៃការស្រាវជ្រាវ ដោយក្រុមឯកទេសនាយកដ្ឋានវិចិត្រសិល្បៈ ខេត្តសៀមរាប កាលពីឆ្នាំ ១៩៩៦-១៩៩៧ ដូចតទៅ ៖

២- ស្លាប
៣- ជើងទា ឬ កូន
៤- ពោង ឬ ក្បាល
៥- កន្ទុយងាប់
៦- ចង្កេះ
៧- កន្ទុយរស់
៨- ដងឯក
៩- អណ្តាតឯក
១០- ខ្សែ ឬខ្សែឯក
រីឯខ្លែងប្រម៉ង់ គេឃើញមានខ្សែប្រយិត នៅក្បាលខ្លែង, ឆ្អឹងទ្រូង និងខ្សែទាញប្រយិតស្លាប និងកន្ទុយខ្លែង។
ជាអវសាន សូមជម្រាបផងដែរថា រហូតដល់សព្វថ្ងៃពុំទាន់មានការស្រាវជ្រាវ ប្រៀបធៀបណាមួយស្តីពីសម្ព័ន្ធភាពផ្នែកបច្ចេកទេសធ្វើខ្លែង និងឈ្មោះរវាងខ្លែងខ្មែរ និងខ្លែងសៀមឬថៃ នៅឡើយ។ នេះជាអ្វីមួយដែលយើងសង្ឃឹមថា នឹងអាចធ្វើនៅពេលអនាគតខាងមុខនេះ។ តែចំណុចដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់នៅទីនេះនោះ គឺថា បើគេពិនិត្យឈ្មោះនៃតួខ្លែងខ្មែរ គេនឹងមានអារម្មណ៍ថា ឈ្មោះទាំងនោះពិតជាតំណាងឲ្យអវយវៈមនុស្សយ៉ាងប្រាកដ។ ពោលគឺ សត្វខ្លែងជាសត្វមួយដែលជនជាតិខ្មែរ រមែងតែប្រដូចទៅនឹងមនុស្ស ដែលមានជីវិតជីវ៉ា៕ប្រភពពី CEN (ម.ត្រាណេ)
0 Comments:
Post a Comment